اثرات سیستم کنترل روشنایی
اثرات سیستم کنترل روشنایی
سیستم های کنترل روشنایی عملکردهای اولیه و کاربردی زیر را ارائه می دهند. کاربران نهایی از این توابع برای حمایت از مدیریت انرژی و یا نیازهای بصری استفاده می کنند.
چطور | چرا |
کم کردن شدت نور | تولید مقدار مناسب نور |
منطقه بندی روشنایی برای کنترلرها | جایی که نور لازم است |
کاهش نور به صورت خودکار در صورت عدم استفاده از فضا | هنگامی که نور لازم است |
سیستم های کنترل روشنایی در حال تحول برای ارائه عملکردهای پیشرفته هستند که بسته به نوع سیستم و نیاز، دسترس پذیری متفاوت داشته باشند.
چطور | چرا |
به طور جداگانه آرایه های diming LED با رنگ های مختلف یا درجه حرارت رنگ های مرتبط با نور سفید (CCTS) | تولید نور با رنگ مناسب یا سایه سفید نور |
سیستم های کنترلی با قابلیت برنامه نویسی و مدیریت روشنایی | قابلیت برنامه نویسی و کنترل از راه دور |
سیستم های کنترل هوشمند متمرکز با قابلیت اندازه گیری و / یا نظارت | مشخص کردن چگونگی کارایی مصرف نور |
مزایا: نیازهای بصری
با تنظیم شدت یک یا چند لایه از روشنایی در یک فضا، سیستم های کنترل روشنایی می توانند:
- ظاهر فضا را تغییر دهند
- کارکردهای مختلف فضا را تسهیل کنند
- جو و روحیه را تغییر دهند
- تابش خیره کننده را کاهش دهند
- با ایجاد توانایی کنترل روشنایی برای کاربران، رضایت کاربر را افزایش دهند
مزایا: مدیریت انرژی
با کاهش روشنایی در زمان مصرف، شدت یا منطقه بندی، سیستم های کنترل روشنایی، هم تقاضا و هم مصرف انرژی را کاهش می دهند. براساس یک مطالعه توسط آزمایشگاه ملی لارنس برکلی(LBNL)، استراتژی های کنترل روشنایی عمومی و محبوب، ۲۴-۳۸٪ میانگین صرفه جویی در انرژی روشنایی را تولید می کند، که این مساله باعث کاهش هزینه های عملیاتی ساختمان خواهد شد.
عملکرد اساسی
سیستم های کنترل روشنایی، دستگاه ها و سیستم های ورودی / خروجی هستند. سیستم کنترل اطلاعات را دریافت می کند و تصمیم می گیرد که با این داده ها چه کار کند، و سپس میزان روشنایی را بر این اساس تنظیم می کند. در ادامه ما یک مدار روشنایی (پایه سوئیچ) را می بینیم. نیرو به منظور ایجاد گروهی از روشنایی ها در طول مدار حرکت می کند. این سیستم روشنایی نور را تأمین می کند.
سوئیچ کردن
یکی از خروجی های اصلی سوئیچ کردن است. در اینجا سوئیچ را می بینیم که روی خط بین منبع تغذیه و بار قرار گرفته است. هنگامی که سوئیچ بسته می شود (به عنوان مثال ، سوئیچ “روشن” است)، مدار کامل شده و اجازه می دهد جریان برق به بار تبدیل شود. با باز شدن مدار، جریان متوقف می شود (سوئیچ “خاموش” است)، و این باعث قطع برق در مدار می شود. این امر سوئیچ را به یک کنترلر تبدیل می کند.
دیمر
خروجی اصلی دیگر دیمر است. اگر از سوئیچ دیمر استفاده شده باشد، علاوه بر روشن / خاموش کردن، می تواند جریان را در حالت روشن بودن سوئیچ تغییر دهد، که باعث افزایش یا کاهش نور می شود. در اینجا ما یک دیمر را در مدار مشاهده می کنیم که روشنایی لامپ را تغییر و کاهش میدهد. بنابراین با دیمر میتوان روشنایی یک لامپ را کنترل کرد.
ورودی خودکار در مقابل دستی
ورودی ممکن است دستی، اتوماتیک یا ترکیبی از این دو باشد، همانطور مشاهده می کنید در شکل زیر، عملکرد یک سنسور دیواری که به صورت دستی روشن می شود، نشان داده شده است.
با کنترل دستی، ورودی توسط کاربر آغاز و به صورت دستی پیاده سازی می شود. این برای برنامه های کاربردی هدایت شده توسط نیازهای بصری ایده آل است.
با کنترل خودکار، یک سیگنال از یک سنسور، کامپیوتر یا یک سیستم دیگر ساختمان، ورودی را فراهم می کند. میزان ورودی ممکن است بر اساس زمان، نیاز، سطح نور و یا شرایط دیگر باشد. کنترل اتوماتیک برای برنامه های مدیریت انرژی ایده آل است.