برای لحظه‌ای، به این جمله«راهنمای نهایی برای درک قراردادهای هوشمند بلاک چین» در یک وب‌سایت معروف بلاک چین توجه کنید:

1) قراردادهای سنتی

قراردادهای فیزیکی سنتی، مانند قراردادهایی که امروزه توسط متخصصان حقوقی ایجاد می‌شود، حاوی زبان حقوقی بر حجم وسیعی از اسناد چاپی است و برای اجرا به اشخاص ثالث متکی است. این نوع اجرا نه تنها بسیار زمان‌بر است، بلکه بسیار مبهم است. اگر همه چیز از بین برود، طرفین قرارداد اغلب باید برای اصلاح وضعیت به سیستم قضایی عمومی مراجعه کنند، که می تواند بسیار پرهزینه و زمان‌بر باشد.

2) قراردادهای هوشمند

قراردادهای هوشمند، که اغلب توسط برنامه نویسان کامپیوتر از طریق ابزارهای توسعه قرارداد هوشمند ایجاد می شوند، کاملا دیجیتالی هستند و با استفاده از زبان‌های کد برنامه نویسی مانند C++، Go، Python، جاوا نوشته می شوند. این آیین‌نامه قوانین و پیامدها را به همان شکلی که یک سند حقوقی سنتی تعریف می کند، با بیان تعهدات، مزایا و مجازات‌هایی که ممکن است در شرایط مختلف مشمول هر یک از طرفین باشد، تعریف می کند. سپس این کد می تواند به طور خودکار توسط یک سیستم اجرا شود.

البته این یک اشتباه منطقی است که فیلسوفان آن را به عنوان هم ارزی کاذب یا مقایسه سیب با پرتقال می شناسند.

پیامدهای قراردادهای هوشمند مانند مواردی که شرح داده شد جالب است.

در آینده، برنامه نویسان کامپیوتر بدون هیچ گونه آموزش یا تخصص در قانون، بر اساس این دیدگاه. اسناد قانونی الزام آور به نام قراردادهای هوشمند را می نویسند که به طور خودکار و بدون دخالت هیچ بزرگسالی اجرا می شود. چه چیزی ممکن است اشتباه باشد؟

البته، برنامه نویسان کامپیوتر هرگز اشتباه نمی کنند، و هرگز وسوسه نمی شوند که تقلب کنند. بنابراین بهتر است وکلا شروع به جستجوی شغل جدید کنند، مثلاً برنامه نویسی!

در حال حاضر جنبش بلاک چین به عنوان نمونه دیگری از انتقام گیری ضد تشکیلات مردمی شناخته شده است. اما، در حقیقت، گروه بلاک چین برای مدت طولانی در این شیب حرکت می کرد.

قراردادهای هوشمند اغواگر هستند. اگر چند خط کد کامپیوتری بتواند دنیا را از شر حقوق دانان خلاص کند، چه کسی وسوسه نمی شود؟

اما به این راحتی نیست. برای اینکه این گلوله جادویی کار کند، همه باید در اجرای آن مشارکت کنند. یک طرف نمی تواند یک قرارداد هوشمند داشته باشد در حالی که طرف دیگر یک وکیل باهوش دارد.

مانند بسیاری از بلاک چین ها، بویی از مطلق گرایی در مورد قراردادهای هوشمند وجود دارد. تنوع انسانی و قوانین دائماً در حال تغییر برای پاسخگویی به ترجیحات فردی است و فناوری در حال ظهور هیچ نقشی در این جهان ندارد.

اگر فقط می توانستیم دوباره با یک کاغذ تمیز شروع کنیم، همه انواع مشکلات، مانند انتقال اموال، یک شبه ساده می شدند. کافیست فقط کلید Enter را فشار دهید.

همانند بلاک چین قراردادهای هوشمند ممکن است نقش محدودی در خودکارسازی عملکردهای خاص و سطح پایین در امور مالی داشته باشند. اما بعید است که بانک‌ها و مشتریان آن‌ها به این زودی‌ها آماده باشند تا میلیاردها یا حتی میلیون‌ها دلار را به کدنویس‌ها بسپارند.

وکلا باید این تهدید ها را جدی بگیرند؛ اینکه به زودی برنامه‌نویسان با آنها جایگزین می شوند. اما باید این تهدید بالقوه را زودتر از موعد خنثی کنند.